Mudar de métodos

Ao fío do artigo de Fernando Vallespín do pasado venres, 17 de setembro, do artigo de Enrique Gil Calvo do pasado luns, 20 de setembro, e do tamén artigo de José María Ridao do pasado luns, 27 de setembro, todos pertencentes ao xornal "El País", cos que, salvo matices, coincido, vou realizar un comentario sobre certa práctica que xuzgo desfasada e pouco operativa na altura dos tempos de corren.
É referente á toma de decisións nas grandes corporacións de carácter económico, político, social ou sindical. É costume xeneralizado que as cúpulas que as dirixen cheguen a acordos e tomen decisións sobre asuntos de vital importancia sen consultar aos suxeitos que se van ver directamente afectados por tales acordos e decisións. Esquécese que hoxe é tecnicamente posible contactar con todos e cada un deles para recabar a súa opinión diante da pertinencia desta ou desoutra medida a tomar, e, xa que logo, ter máis un elemento referenciador para enriquecer as perspectivas que condicionen, ou non, esta toma de decisións.
Non se cuestiona a existencia mesma de certas elites para dirixir as grandes corporacións mais si o feito de que non usen as modernas ferramentas de comunicación que as TIC poñen ao seu servizo para recoller a maior e mellor información posible sobre determinado asunto, cuestión ou evento. De facelo, a bon seguro que a decisión tomada estaría máis acorde co sentir maioritario dos afiliados, asociados ou militantes, sen necesidade de ter que interpretar este co conseguinte risco de erro.