A praia

A praia pode ser ese lugar que observa o marido, descansado e compracido de que a súa muller se torre confortablemente ao sol ao carón de outros moitos entusiastas, mentras él degusta, gorentoso e momentaneamente feliz, un aperitivo desde a terraza da cafetería do hotel, oteando concienzudamente o panorama, satisfeito coa situación e reafirmándose na súa estratexia.

A praia tamén pode ser ese concepto que suscita opinións encontradas, posturas diverxentes, disputas apasionadas: defensores convencidos, honestos e funcionais, os máis , á  par que detractores con causa e cargos acusatorios, partidarios entusiastas e contrarios obcecados. Críticos coa sua desnaturalización, degradación e masificación. Anunciantes da súa decadencia, depauperación e mesmo desaparición por mor da emerxencia climática xunto con usuarios decididos, firmes e con ilusión renovada.

A praia tamén pode ser ese espazo, cheo de area, no que estando pronto para bañarte es interpelado por unha señora sobre a túa orixe, tomándote pouco menos que por oriundo de latitudes boreais e comunicándoche, sen solicitude previa, a súa opinión sobre as súas bondades e beneficios. 

A educación e a cortesia, inclínante a refrendar sen estusiamo a súa opinión. Chamábase Ángeles e venareaba en Serres desde hai máis de 35 anos. Despediuse cortesmente non sen antes calificar como bendita a esta maravillosa terra. Non serei eu quen a contradiga.