Cando aquela tarde de inverno de 1978, fría e co lusco e fusco a punto de señorear, guiei o meu macanudo, acabado de estrear, automóbil marca Seat 131-1600 de cor amarela, deica a rúa Avenida das Burgas do campus sur da USC e, condicionado pola euforia do bendito suceso anterior, decidín colocar a vella casete dos The Allman Brother Band no radiocasete e xirar o botón do volume non pensaba que aquelas pracenteiras sensacións visuais e sonoras ían permanecer no tempo tan nidias, tan frescas. Pero así foi.
Aínda hoxe lembro aqueles intres como uns dos momentos máis agarimosos daqueles convulsos e complicados anos.
A música dos "irmáns Allman" era acaida para a situación e o estado anímico. Vaia que si o era!
Andando os anos o grupo de algúns dos seus fillos é digno continuador da súa lenda: Allman Betts Band.
Hoxe paseando pola mencionada localización xeográfica, profundamente transformada en todos os sentidos, apenas poido recoñecer unha vía vulgar e prosaica, ateigada de coches, que suscita un aroma convencional, propio de calquera rúa dunha cidade media, a anos luz daquelas lembradas e celebradas experiencias, cargadas de vida.
