O galego e os grelos

Celebrábase o Día Mundial contra o Cranco. Na "parilla" do programa de radio, tipo "magazine", non podía faltar a clásica entrevista con algún médico, por suposto doutor en medicina, na que nos adiantase os últimos avances e achádegos contra a enfermidade. Tras da correspondente presentación e saúdo por parte da condutora do programa, intervén, en galego, o entrevistado saudando tamén para, a seguir, continuar toda a charla en español.
Nun determinado momento, e tratando de respostar a unha pregunta, fai mención ás cualidades dos grelos como alimento idóneo, entre outros, para previr certos tipos de cranco. E faino laiándose de que tan saudable e típica folla de nabo estea a punto de desaparecer porque, segundo di, nestes tempos utilízanse cada vez menos. O home transmite unha sinceira preocupación por este feito e lamenta que o consumo dos grelos estea en, segundo el, franca e alarmante decadencia.
O que o eminente doutor quizáis non era consciente era que o que realmente corre perigo de desaparecer é o idioma que, a bon seguro mamou de pequeno, pero que por unha extraña razón, bueno non tan extraña ao fin, non estaba a empregar.
Mais, ...que non se preocupe, xa que os grelos non teñen máis perigo de desaparición do que poida ter calquera outro alimento típico da nosa terra, como o polbo, o raxo ou a empanada. Hai un feito que o pode demostrar: non poucos dos asistentes á manifestación que o colectivo Galicia Bilingüe ten convocada para o próximo domingo, van a rematar degustando un lacón con grelos ou un cocido nalgún dos moitos restaurantes, mesóns, ou casas de comidas que hai na capital da Galiza. O noso idioma si está seriamente ameazado, os grelos, de momento, gozan de boa saúde.