Amparémonos no bilingüísmo

Hai anos nunca pensei que tivese que recorrer a esta reivindicación. Daquela aínda era posible loitar por outra situación, por outra realidade. Hoxe, a piques de principiar a segunda década do século XXI (xa sei, para algúns xa se iniciou hai meses) a evidencia dos feitos imponse. Ou erguemos un dique de contención defensivo no noso terreo ou non imos poder impedir que as forzas e correntes do uniformismo e a imposición rematen por asulagalo todo.

Cómpre ser realistas. A situación é grave, preocupante. Estamos ao borde do abismo e segundo eminentes lingüístas e sociologos, de non mediar cambios drásticos, dentro de dúas xeracións non haberá galegofalantes iniciais.

"En dúas xeracións non vai haber galegofalantes iniciais, se non mudan as políticas actuais". H. Monteagudo.

"Estamos ao borde do abismo, se non o evitamos, o galego e lingua premorta, ten 50 anos de historia viva". Fermin Bouza no seminario do CCG.

Temos que contentarnos intelixentemente co posible pois semella evidente que outras pretensións, que nun tempo foron metas razoables, hoxe son para nós inalcanzables.

Debemos, pois, reclamar que efectivamente os galegos das novas xeracións sobretodo, poidan ser realmente quen de coñecer e usar os dous idiomas: o propio e o tamén oficial en todo o Estado.

Cando todos os estudos sociolingüísticos indican o declinar do noso idioma o pertinente, nesta altura, é esixir que se cumpra a lexislación primixenia e impedir que a secundaria se aplique en clara oposición a aquela.