O lugar, a paraxe, é efectivamente fermosa. Transmite calma, sosego, como se as horas durasen máis. A dilatación do tempo vívese sen necesidade de acadar altas velocidades.
A paisaxe que puidemos contemplar ao longo dos tres días por estas terras luminosas (tivemos un tempo soleado, claro, nítido) sempre foi espectacular. Nalgúns casos lembrábame á de terras máis próximas (as serras de Sabadelle, en pequeno, son certamente parecidas).
Descansamos, durmimos ben, comimos mellor (Pimpao: que descubrimento¡) e ata saímos coa pel enrrugada dun spa (fermosa a Vila do Gêres). A cervexa "Superbock" baixaba cun ritmo e unha intensidade proporcinal á súa amplitude.
Á volta visitamos tamén a cidade de Ponte de Lima. Interesante casco vello e magnífica ponte que adorna a un maxestuoso río.
Se estas vivencias se comparten con entrañables amigos, pois...o que xa teño dito noutras ocasións: paraisos cercanos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario