Xa estamos, de novo enfrontados pola migalla.

Dende hai xa unhas semanas, con maior intensidade nos últimos días, está saltando aos medios escritos e audiovisuais unha pretendida polémica por mor do novo Decreto de bacharelato e das horas semanais a impartir das diferentes materias que o conforman.
Resulta que se trata de impartir, a todo o alumnado, unha nova materia, Ciencias para o Mundo Contemporaneo, que ninguén minimamente informado e consciente debera cuestionar. Parece ser que terá unha carga lectiva de tres horas semanais. Que mínimo¡ Non será preciso insistir na importancia da ciencia e da tecnoloxía no mundo actual, da revolución que estamos a experimentar neste campo e da imperiosa necesidade e transcendencia de que calquera cidadán poida ter uns coñecementos e capacidades mínimos nestes campos para poder ter opinión e criterio (por certo xa se sabe que a ciencia e a tecnoloxía tamén son cultura).
Pero claro, a introdución desta materia implica a diminución da carga horaria de outras (desta vez tocoulle apandar, disque, a Educación Física, Filosofía e Historia; a Relixión resiste, coma sempre). E xa temos lexitimamente alporizados ao profesorado destas asignaturas. Argumentan, non sen razón, sobre a importancia dos seus campos para unha satisfactoria e efectiva educación integral dos cidadáns.
É tempo e momento de ler e escoitar moitos argumentos, de profesorado, sindicatos, sociólogos, tecnócratas da educación,… A maioría destes moi oportunos, acaídos e mesmo brillantes. Sempre reivindicando o seu a costa do dos demáis (síntoo pero é un xogo se suma cero) Mais… sigo sen percibir que alguén introduza no debate unha cuestión, para min, fundamental: ampliemos o bacharelato a tres anos. Moitos (bueno non tantos) defendímolo cando era o momento, cando se estaba a elaborar a enésima lei de educación (a LOE neste caso). Daquela non habería que loitar por migallas. Daquela habería tempo suficiente para todos, para reflexionar, razoar, debatir e asimilar de vagar os contidos, habilidades e capacidades para tratar de entender as complexidades do mundo actual que requiren de todos os ámbitos do saber, sen excluír a ningún. Iso si, a Relixión por pertencer ao máis íntimo e importante aspecto persoal debería estar fóra do horario escolar (que preguiza ter que insistir nisto¡).