Efectos colaterais positivos

A serie de medidas que o actual goberno da Xunta vén tomando contra do idioma propio do país desde que iniciou a súa xeira ten producido, malgré lui, unha serie de actuacións que non agromarían de non terse producido tamaña agresión. Estoume a referir só a documentos escritos, a maiores de outra serie de elementos como a creación de diversas asociacións e manifestos (Queremos Galego, ProLingua, Galego. Patrimonio da Humanidade, Manifesto pola Hegemonia Social do Galego) e a multitude de actos, de diferente e variada tipoloxía, que se teñen convocado en defensa e reinvidicación da lingua.
Citemos, en primeiro lugar, anque só sexa para respectar a orde de creación, a atinada e rigorosa Análise académica das Bases para o decreto do plurilingüismo do ensino non universitario de Galicia, da Real Academia Galega, ou ben, para seguir, o Ditame do Consello da Cultura Galega ás “Bases para a elaboración dun decreto de plurilinguismo no ensino non universitario de Galicia” continuemos con o feito de que un colectivo de xuristas analizase as Bases para o Decreto do Plurilingüismo ou, por fin, e para dar remate a estes encomiables estudos, que se editase e presentase de forma tan inusual o libro "55 mentiras sobre a lingua galega"
Todo iste movemento e conxunto de documentos e estudos, de grande valor para o futuro pola calidade que atesouran, non se terían dado de non ser pola afrenta recibida. Polo tanto, fronte ao ataque directo, esmagador, certeiro, a sociedade galega consciente, soubo artellar unha resposta proporcional á magnitude da aldraxe. E, despois dos anos da bendita pax Fraguiana, e do adormecemento e abandono da era "bipartita", a lingua galega conta con ferramentas de defensa e combate actualizadas e á altura dos poderosos inimigos. O tiro comeza a ser desviado. As ideas foron postas a traballar.

Emocionante ¡

Calquera con sensibilidade e carente de prexuízos apreciará esta presentación.
Parabens aos autores.

Todo moi liberal

Unha destacada dirixente do Partido Popular (PP) foi sorprendida pronunciado certa expresión nunha conversa, disque, privada.
A "elegancia" lingüística que tal persona parece que desplega nas súas conversas privadas e, quizáis, só comparable ao seu declarado talante liberal. O epíteto en cuestión pronunciado parece ser que era inapropiado. En todo caso, ela mesma recoñece que seica é un chisco "mal hablada".
Porén, da súa boa educación da conta o feito de ter pedido desculpas, noticia que recolle a televisión que segue intensamente o seu itinerario e peripecia política dunha forma atinada e tamén totalmente "liberal".
Ben, non preocuparse. Tan só estamos ante un novo "tropezo" da máis liberal das Presidentas de Comunidade Autónoma que temos.Viva o liberalismo¡

 

Suma e segue.

Hai uns tres cuartos de hora no programa "Diario Cultural" da radio galega.
Parte da resposta a unha pregunta centrada no escrito que os escritores e escritoras galegos que recibiron o premio nacional de literatura fixeron público reclamando a dimisión do Sr. Conselleiro:
...um.. um.. ... como se di? (...detrimento..., alguén lle suxire en ton baixo) ...detrimento ¡eh¡ da cultura galega...
(Detrimento: s.m. Dano, prexuízo material ou moral).
Con absoluto respecto e consideración á persoa: canto tempo aguantará no cargo?
No mesmo "corte" do programa confesou que podía ser que tivese un descoñecemento parcial ou limitado da cultura galega por mor de vivir tanto tempo fóra da terra?
Dimitirá ou será cesado?
A saber...

Todo un éxito

A estas alturas do día parece, segundo os dados máis fiables e con certa presunción de imparcialidade, que a folga convocada no ensino non universitario contra as graves agresións que o Goberno da Xunta está a cometer contra a lingua propia, e unha das oficiais, de Galicia, tivo un seguimento moi numeroso (sobre o 70-80%).
O que xa non está en discusión é o éxito total da manifestación que se celebrou en Santiago de Compostela. Decenas de miles de persoas, encheron a fermosa e histórica Praza do Obradoiro , ben chea de coraxe, de firmeza, de dignidade e de fortaleza democrática. Lembráronlle aos dirixentes de certo partido político que substenta actualmente ao Goberno da Xunta que a Lingua Galega ("Lingoa proletaria do meu pobo, eu fáloa porque sí, porque me gosta, porque me peta e quero e dame a gaña" está viva e aspira a seguir estándoo. Esta xente, pero é que de veras non sabe que se están nos postos que están e grazas a certa organización do Estado na cal a existencia e fortaleza da lingua galega, xunta a outras, tivo moito que ver? É que non se decatan de que de non ter existido, xunto a outras linguas xa digo, e xunto a outros moitos factores, daquela a organización político-administrativa do Estado Español sería ben outra e, algúns deles, só poderían aspirar, con sorte, a ser xefes de sección ou negociado de algunha das delgacións provinciais do correspondente Ministerio?