Nas actuais circunstancias, no momento presente do debate, cómpre ter tino e argumentar con precisión e concreción. Non debéramos dar pé a que os adversarios teñan unha doada réplica cando pretendemos identificar ou equiparar lingua vehicular con currículo dunha materia concreta, ou ben cando falamos de apartheid lingüístico cando é seguro que eles van a entender por apartheid outra cousa e van sacar o dato da liberdade para elixir o idioma no que se desenvolve o ensino que existe nalgúns países con casuística e historia moi distinta ao noso. Isto foi o que aconteceu recentemente nalgunhas intervención na prensa, no apartado de cartas ao director, nas que se rebatía con facilidade os aspectos antes comentados. Considero que debemos evitalo.
Ao meu ver hai que centrarse no que eles entenden por liberdade de elección e nos límites da aplicación do dereito dos pais a elixir o idioma no que se imparten certas materias. O concepto de apartheid implica falta de liberdade e eles precisamente defenden que haxa liberdade de elección, non falta dela. Tampouco cuestionan que deban impartirse as matemáticas, a música ou as ciencias para o mundo contemporáneo, senón o idioma vehicular que se usa para as actividades de ensinanza e aprendizaxe. Aí é onde debemos centrar os nosos esforzos, os nosos argumentos. Do contrario teñen unha réplica brillante, directa que pode dar a impresión de que pola outra parte carécese de razóns ao ter (supostamente) que recurrir a algo que eles non afirman e que con facilidade poden desmontar e desarmar.
Con todo o que é máis urxente combater é a idea de que o galego é o idioma agresor, o idioma que se está a impoñer, e que certa parte da sociedade está indefensa e mesmo se sinte ameazada ante tal feito.
Por outra banda é necesario, tamén, resaltar aínda máis o dereito que temos os galegos, todos os galegos (outra cousa é que certa parte deles rexeiten tal dereito ou mesmo o cuestione), a poder usar a nosa lingua sempre e en calqueira ocasión e salientar a asimetría legal que hai entre as dúas linguas oficias na Galiza.
Canto máis se avanza no coñecemento da materia, máis consciente eres do que ignoras. A ignorancia docta (consciente) substitúe á ignorancia indocta (inconsciente) e, en consecuencia, a ignorancia total mantense constante. Co coñecemento aumenta a ignorancia docta. "Se fosse possível explicar-te tudo, não precisarias de perceber nada"
3/6/09
Afinar, apuntar, discriminar, seleccionar,...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
A praia
A praia pode ser ese lugar que observa o marido, descansado e compracido de que a súa muller se torre confortablemente ao sol ao carón de ou...
-
Era pola metade do serán. Nesa hora en que xa é tarde para tomar un café, un té ou unha copiña de licor pero aínda demasiado cedo para sabor...
-
Se temos en conta as previsións da maioría das enquisas e sobre todo a última do CIS de hoxe mesmo, resulta realmente sorprendente que Pode...
-
Se mal non lembro e os meus apuntamentos non me enganan, a primeira conferencia do extinto Clube nacionalista "Alén Nós" tivo luga...
No hay comentarios:
Publicar un comentario