6/12/12

Experimentação


... mais atenção, reparem...
Vamos lá tentar fazer uma experimentação. A pessoa referida vá experimentar qualquer forma de reação?
Àquela colega de turma, de cabelo comprido castanho claro, corpo grácil e proporcionado e sorriso sempre nos lábios, tudo parecia que lhe corria muito bem. Era, e muito bem, uma pessoa inteligente, capaz, moderna, viajada e muito trabalhadora.
Ela estava sempre muito ocupada e vinha à sala de aulas na última hora, apressada, mexendo nos seus cadernos e pedindo licença para entrar. Por vezes, até se tinha que ir embora antecipadamente, antes de rematar a lição por mor de chegar a algum ato ou fazer alguma tarefa pendente. Tantas eram as ocupações em que estava a partilhar o seu talento que não se percebia muito bem de onde é que tirava o tempo. Era tão dinâmica e ativa!
Contudo, a nossa protagonista atesourava uma coisa muito característica que tinha a ver com as qualidades do som: a intensidade da sua voz era grande, imensa, o tom acentuadamente grave, que fazia com que a sua voz fosse um bocadinho presa e possuia um timbre pessoal, próprio, inconfundível, definitório. Em definitivo, tinha, e felizmente tem, uma voz cheia, como os cafés homónimos de que tanto gostava.
De seguro que foram os seus quefazeres profissionais os culpados de que não pudéssemos continuar a gozar da sua cativadora presença. Foi um prazer tê-la conhecido. Boa continuação, companheira!


29/9/12

Agora é o momento

Pois si, agora é o momento de axustar cos diferentes candidatos (si, é curioso, os das principais forzas políticas son todos masculinos) ás eleccións ao Parlamento de Galicia o que pensan facer en determinados temas, que adoitan considerarse "menores", en caso de que resulten gañadores e gobernen. Digo temas menores sen moita convicción xa que ás veces convértense en "maiores" en función de determinadas circunstancias (un destes temas aparentemente amorfo e sen importancia, aparecido nos últimos días de campaña, foi extremadamente importante no resultado final das pasadas eleccións por mor do desprezo duns, (ah! "la gouche divine"), a manipulación doutros e o despiste xeral de quen estaba obrigado a respostar a un leque de medias verdades e terxiversacións graves). 
En todo caso, e para tranquilidade persoal, eu gostaría preguntarlle aos señores candidatos, agora que podo e sei que de seguro estarán receptivos a elo, a súa consideración e postura sobre os seguintes aspectos e cuestións que ás veces non se reflicten como deberan nos respectivos programas electorais ou ben a súa referencia está agochada e disimulada en oscuras xeneralizacións e tópicos ao uso que non comprometen a case que nada. Son, sen ánimo de exhaustividade, os seguintes:
  1. Medidas, acordos e propostas para mellorar e ampliar a democracia participativa en períodos non electorais.
    • Ampliación e mellora da medida de iniciativa lexislativa cidadá
    • Introdución dun mecanismo de participación no debate e elaboración das diferentes normativas
    • Asistencia ás comisións parlamentares baixo certos supostos coa posibilidade de facer preguntas aos comperecentes
  2. Actuacións que garantan o cumprimento do programa electoral. Establecer un compromiso de demisión en caso de incrumprimento grave (haberá que pensar ben o que se escriba e prometa e non será válido o recurso á herdanza recibida ou a imperativos da realidade para non poder levalo á práctica: se un non é quen de cumprir o programa co que se presentou ten que presentar a demisión toda vez que debe entenderse que o voto é para cumprir dito programa, non para avalar calquera outro tipo de política).
  3. Aumento da transparencia e do acceso aos expedientes da administración. Información ampla e clara á cidadanía sobre diversos temas dos diferentes sectores da administración. Arbitrar un mecanismo de participación cidadá nas principais mesas de contratación públicas establecendo os canles necesarios para facelo efectivo.
  4. Compromiso preciso e inequívoco de que en caso de que un xuíz ou xuíza impute un delito a un membro do goberno, alto cargo do mesmo ou deputado/a do Parlamento, presentará inmediatamente a demisión, con independencia da presunción de inocencia e das garantías de defensa que o asistan. (que o concernido exerza no seu día, se é do caso, as accións que lle correspondan contra quen truncou a súa carreira política sen ter motivos e probas suficientes para condenalo por aquelo do que se lle tiña acusado)
  5. Utilización do parque móbil oficial. Delimitar claramente quen, e baixo qué circunstancias, vai facer uso do coche oficial. Semella oportuno e exemplar, nos tempos que corren, que só o Presidente da Xunta, Presidente/a do Parlamento e, quizáis, Conselleiros/as, deban ter acceso a este tipo de servizo. Ben sabido é que antes de ir para os cargos os señores e as señoras candidatos/as sabian, na imensa maioría dos casos e, do contrario, hai transporte público, conducir. Non se comprende ben por qué motivo non puideran seguir facéndoo.
  6. Políticas a seguir de cara ás subvencións. Cómpre saber qué tipo de sectores e actividades, e baixo qué condicionantes e/ou circunstancias, van ser obxecto de subvención. Seguiranse a dar axudas públicas ás empresas propietarias dos medios de comunicación? En caso afirmativo con qué criterios e cuantía? Cómo se regulará a publicidade e propaganda encuberta baixo a sinatura de convenios varios para dar cobertura informativa a depende de qué tipo de actos? É importante, tamén, aumentar o control público sobre o detino final destas axudas e vixilar que se cumple o estipulado ao respecto na lexislación.
  7. Ampliación e mellora da declaración de bens dos membros do goberno e do Parlamento, ampliando esta obriga aos altos cargos.
  8. Establecemento dun sistema retributivo máis claro e transparente con información pública das nóminas dos membros do gobernos, deputados/as e altos cargos. O cidadán que paga debe coñecer a cuantía e os conceptos daquelo co que contribúe.
  9. Crear a figura de "titoría" cidadá por parte dos políticos elexidos. Os/as deputados/as do Parlamento terian de reservar unha hora mensual da súa dedicación parlamentar para recibir aos cidadáns pertencentes á circunscrición pola que acadou a súa acta de deputado/a, que mostrasen o seu interese en determinado tipo de actuacións e traballos nos que estivese a intervir o/a parlamentario/a.
  10. Medidas políticas, económicas e sociais que se levarán a cabo para tratar de impedir que non se rache o Contrato social así como, eventualmente, aquelas outras que puidesen melloralo.
Agora é o momento de axustar, controlar e esixir estas e outras cuestións. Dentro dun mes, deberíamos sabelo, xa será tarde. Daquela só poderemos "tirarlle do aire".




18/8/12

Ninguém sabe o que é que vai acontecer...

Que tempos!
Semella que imos camiño do abismo, da derrocada definitiva, e para algúns mortais como se chovese. Para algúns outros chegou a hora de reaccionar, aínda que non sabemos ben cómo. E para a maioría preocupacion, pesimismo mais tamén sol e praia.
Mentras esto escribo os voceiros de turno están a dar a lata, como de costume, entre outros medios e mecanismos, no antigo tubo de raios catódicos, hoxe reconvertido en pantalla plana de plasma, de LCD ou mesmo de LED. Melloran os medios técnicos pero o nevoeiro persiste coma sempre.
Con todo, hai que seguir vivindo, esta batalla non poden gañala.
Mentras tanto, ilustrémonos e instruámonos. Carguemos as alforxas coas seguintes referencias, unhas de tantas:
Por exemplo este excelente artigo de José María Ridao. Ou ben, noutro orde de cousas, parece que en cuestións de xénero e sexo a causa clarexa. Polo menos lendo este artigo é a impresión que se tira.
Máis, vexamos o que pode facer outro bó e didáctico artigo. Fernando Esteve Mora, ao meu ver, dá no clavo.
Nun outro campo afírmase que o BCE pode operar de diferente forma a como o fai. Iso é o que se deduce da lectura do artigo do sempre atinado de Paul De Grawuve.
E tamén isto é interesante:




Saúdos.

15/8/12

Palpando o que non se debe

 Onte pola mañá observei a última actuación. Señora (a maioría das veces son señoras, anque non sempre) dun setenta anos, disposta e resolta. Percorre o primeiro andar do mercado municipal dunha coñecida vila turística e diríxese a un posto de verduras atendido por unha paisana rexa e alegre de mediana idade. Nun descoido desta e cando estaba atendendo a unha clienta, a nosa protagonista perpetra con decisión a súa acción: nun rápido movemento pon a súa man dereita sobre un tomate e cos dedos polgar e índice presiona sen piedade a súa superficie case esférica. Repite a faena sobre outro tomate viciño e rapidamente ausentase do posto con cara de satisfacción. Polo que puiden ver, e as actitudes que mostrou na actuación, estou case seguro que nunca tivo intención de mercar aqueles tomates vizosos. Só quería facer o que a bon seguro fixera e, desafortunadamente, fará tantas veces: comprobar se a hortaliza ou froita de turno posúe un grao de maduración acorde coas súas expectativas, que a maioría das veces serán demasiado esixentes, exquisitas ou variopintas como para que se decida a adquirir o produto manoseado, agredido e desvirgado na súa nobreza de orixe, calesquera que esta sexa.
Unha das cousas que máis me "emociona" é pelar un plátano e descubrir a pegada da acción destas "boas xentes" en forma de madureza excesiva ou cuase putrefacción dunha superficie da froita que sospeitosamente coincide á dunha dos dedos da nosa/o protagonista. 
Que manía de apalpar o que non se debe! Que teima por seleccionar sempre o que se considera o mellor, o fetén, incluso o excelso, con métodos impropios e invasivos! 
Cadaquén ten a súa forma de mercar e adquirir os produtos que están ao noso dispor e debería ser suficiente, para avaliar a pertinencia da súa adquisición, empregar con destreza e maña o sentido da vista . Ben sei que hai xente, moita, que non se limitan ao uso deste sentido, acrescentando o do tacto, o do olfato e mesmo o do gusto (co cal xa se acada o paroxismo da exquisitez) para realizar tal función. Ben, pero que a selección se realice con métodos civilizados e non deturpadores. A xente que practica a presión indiscriminada debe saber que ten un custe. Para min o do desprezo polos demáis consumidores. 
Para tratar de evitar esta práctica, que considero noxenta, prefiro que sexa o/a dependente/a da tenda ou froitería o que seleccione o produto sen que este estea accesible ás mans depredadoras de xente sen escrúpulos e que lle ten ao pairo o que se poida atopar o consumidor que virá detrás (que se amole!). Cuestión diferente e non obxecto de atención neste momento, é a da profesionalidade do/a traballador/a que nos sirve (aínda que se nos desen gato por lebre sempre poderemos aplicar a máxima universal de "quédalle entrado").

Decisión

Se temos en conta as previsións da maioría das enquisas e sobre todo a última do CIS de hoxe mesmo, resulta realmente sorprendente que Pode...