Ninguém sabe o que é que vai acontecer...

Que tempos!
Semella que imos camiño do abismo, da derrocada definitiva, e para algúns mortais como se chovese. Para algúns outros chegou a hora de reaccionar, aínda que non sabemos ben cómo. E para a maioría preocupacion, pesimismo mais tamén sol e praia.
Mentras esto escribo os voceiros de turno están a dar a lata, como de costume, entre outros medios e mecanismos, no antigo tubo de raios catódicos, hoxe reconvertido en pantalla plana de plasma, de LCD ou mesmo de LED. Melloran os medios técnicos pero o nevoeiro persiste coma sempre.
Con todo, hai que seguir vivindo, esta batalla non poden gañala.
Mentras tanto, ilustrémonos e instruámonos. Carguemos as alforxas coas seguintes referencias, unhas de tantas:
Por exemplo este excelente artigo de José María Ridao. Ou ben, noutro orde de cousas, parece que en cuestións de xénero e sexo a causa clarexa. Polo menos lendo este artigo é a impresión que se tira.
Máis, vexamos o que pode facer outro bó e didáctico artigo. Fernando Esteve Mora, ao meu ver, dá no clavo.
Nun outro campo afírmase que o BCE pode operar de diferente forma a como o fai. Iso é o que se deduce da lectura do artigo do sempre atinado de Paul De Grawuve.
E tamén isto é interesante:

Saúdos.

Palpando o que non se debe

 Onte pola mañá observei a última actuación. Señora (a maioría das veces son señoras, anque non sempre) dun setenta anos, disposta e resolta. Percorre o primeiro andar do mercado municipal dunha coñecida vila turística e diríxese a un posto de verduras atendido por unha paisana rexa e alegre de mediana idade. Nun descoido desta e cando estaba atendendo a unha clienta, a nosa protagonista perpetra con decisión a súa acción: nun rápido movemento pon a súa man dereita sobre un tomate e cos dedos polgar e índice presiona sen piedade a súa superficie case esférica. Repite a faena sobre outro tomate viciño e rapidamente ausentase do posto con cara de satisfacción. Polo que puiden ver, e as actitudes que mostrou na actuación, estou case seguro que nunca tivo intención de mercar aqueles tomates vizosos. Só quería facer o que a bon seguro fixera e, desafortunadamente, fará tantas veces: comprobar se a hortaliza ou froita de turno posúe un grao de maduración acorde coas súas expectativas, que a maioría das veces serán demasiado esixentes, exquisitas ou variopintas como para que se decida a adquirir o produto manoseado, agredido e desvirgado na súa nobreza de orixe, calesquera que esta sexa.

Unha das cousas que máis me "emociona" é pelar un plátano e descubrir a pegada da acción destas "boas xentes" en forma de madureza excesiva ou cuase putrefacción dunha superficie da froita que sospeitosamente coincide á dunha dos dedos da nosa/o protagonista. 

Que manía de apalpar o que non se debe! Que teima por seleccionar sempre o que se considera o mellor, o fetén, incluso o excelso, con métodos impropios e invasivos! 

Cadaquén ten a súa forma de mercar e adquirir os produtos que están ao noso dispor e debería ser suficiente, para avaliar a pertinencia da súa adquisición, empregar con destreza e maña o sentido da vista . Ben sei que hai xente, moita, que non se limitan ao uso deste sentido, acrescentando o do tacto, o do olfato e mesmo o do gusto (co cal xa se acada o paroxismo da exquisitez) para realizar tal función. Ben, pero que a selección se realice con métodos civilizados e non deturpadores. A xente que practica a presión indiscriminada debe saber que ten un custe. Para min o do desprezo polos demáis consumidores. 

Para tratar de evitar esta práctica, que considero noxenta, prefiro que sexa o/a dependente/a da tenda ou froitería o que seleccione o produto sen que este estea accesible ás mans depredadoras de xente sen escrúpulos e que lle ten ao pairo o que se poida atopar o consumidor que virá detrás (que se amole!). Cuestión diferente e non obxecto de atención neste momento, é a da profesionalidade do/a traballador/a que nos sirve (aínda que se nos desen gato por lebre sempre poderemos aplicar a máxima universal de "quédalle entrado").

Non por esperado deixa de ser lamentable

listen to ‘Para guardar: @garridocoronado se despide de Asuntos Propios’ on Audioboo

E o peor aínda está por vir...

Pois si, os señores de negro xa están aquí. A ninguén lle debera coller por sorpresa esta visita. Hai moito tempo que era unha situación anunciada. Só quen non quixo ser consciente da perspectiva social e económica dos últimos anos pode agora levar as mans á cabeza. E estes señores veñen para quedarse... por moito tempo. Un pequeno relato.
Pertenzo a unha xeración que aínda ten memoria histórica dos relatos de pais e avós sobre os tempos difíciles que se viviron nas décadas dos anos trinta e corenta do século pasado. Mesmo cheguei a ter experiencia indirecta de certas formas de miseria, escasez e privacións. Por esto non será moi complicado retomar actitudes e situacións do pasado para enfrontar, non con dificultades, os tempos difíciles que se aveciñan. O problema é para as xeracións máis novas, a dos meus fillos por exemplo, que non posúen estas vivencias, estes mecanismos de comprensión da realidade e, pola contra e afortunadamente, sempre viviron en ambientes de abundacia relativa e niveis de vida farturentos. Para eles o choque coas consecuencias sociais e económicas das medidas que se están a tomar para tratar de superar a grave crise que padecemos vai ser brutal e as dificultades para superalo enormes. Tantos recortes nos máis variados aspectos e campos non traerán, a curto prazo, nada bó e si moita desesperanza, angustia e atraso, moito atraso.

Moitos temos a impresión de que sempre se lle piden sacrificos aos mesmos, aos que máis doado e simple resulta facelo. E moitos tamén temos a certeza de que estes deberan repartirse dunha forma máis equitativa e proporcional entre todas as clases e sectores sociais e económicos. Os que moito teñen están a contribuír mínimamente e os que algo ou pouco atesouran fanno de forma inxusta e desproporcionada. Por todo elo precisamos políticos emprendedores, que se apliquen en carne propia as recetas que predican para o resto da sociedade. Políticos capaces de tomar as medidas necesarias para repartir con mediana xustiza as cargas que a crise nos presenta, que digan a verdade da súa actuación, que razoen e expliquen os cambios nas súas prácticas e que resistan as presións dos poderes fácticos ou ben que teñan a valentía de retirarse con dignidade. Políticos que tomen as decisións oportunas para permitir que os auténticos responsables da actual situación de ruína entren polo aro da xustiza e se enfronten á realidade das súas accións ou omisións.Nada diso parece ser que vai a acontecer. Consecuentmente, a sociedade corre o perigo real de atomizarse, de radicalizarse e, a seguir, de descompoñerse dadas as desigualdades brutais que se xenerarán e a percepción da grave inxustiza que se está a cometer. Até pode que aprezan fenómenos de anomia social. Cabdo falla a confianza e as máis elementais normas morais todo pode acontecer. A historia pode ensina a quen se deixa.

Mais, como é que puidemos pasar, en apenas uns anos, da fartura do cheque bebé para todos, con independencia da súa renda, á lastimosa situación actual de recortes reiterados dirixidos sempre aos mesmos sectores sociais? En qué cabeza cabe semellante enormidade! Canta xente con responsabilidades a diferentes niveis e sectores tiveron que realizar tan defectuosamente o seu traballo de dirección e control! Pero en qué país estamos! Algúns dirán nun cheo de lacazáns, pícaros, malandros e ladróns. E non lles faltará razón, á vista dos feitos.

E agora que? Que facer? Como encarar esta situación? Unha cousa teño razoablemente clara: non cos vellos métodos de loita e resistencia que teñen xa demostrado dabondo a súa ineficacia. Necesitamos inventar outros que dirixan a súa acción deica aos focos de poder responsables desta situación e causen aí o seu efecto. Para identificar a estes últimos parece que hai xa un consenso establecido. En todo caso, que confuso está todo.

Lecer

Praias para gozar:

Praias de Rios
Penedo Furado - Vila de Rei
Praia de Vila Nova de Milfontes (Furnas) - Odemira
Praia Fluvial de Loriga - Seia

Praias de Albufeiras e Lagoas
Albufeira do Ermal - Vieira do Minho
Albufeira do Azibo (Ribeira) - Macedo de Cavaleiros
Vale do Rossim - Gouveia
Praias de Arribas
Praia da Arrifana - Aljezur
Praia de Odeceixe - Aljezur
Praia do Meco - Sesimbra
Praias de Dunas
Carvalhal - Grândola
Praia da Ilha de Tavira - Tavira
Praia do Porto Santo - Porto Santo
Praias Urbanas
Costa Nova - Ílhavo
Praia da Zambujeira do Mar - Odemira
Troia-Mar - Grândola
Praias Selvagens
Canto Marinho - Viana do Castelo
Fisgas de Ermelo - Mondim de Basto
Lagoa do Fogo - Ribeira Grande, São Miguel, Açores
Praias de Uso Desportivo
Praia de Ribeira d´Ilhas - Mafra
Praia do Guincho - Cascais
Supertubos - Peniche

Ler mais: http://bit.ly/JaZ3jx