A praia

A praia pode ser ese lugar que observa o marido, descansado e compracido de que a súa muller se torre confortablemente ao sol ao carón de outros moitos entusiastas, mentras él degusta, gorentoso e momentaneamente feliz, un aperitivo desde a terraza da cafetería do hotel, oteando concienzudamente o panorama, satisfeito coa situación e reafirmándose na súa estratexia.

A praia tamén pode ser ese concepto que suscita opinións encontradas, posturas diverxentes, disputas apasionadas: defensores convencidos, honestos e funcionais, os máis , á  par que detractores con causa e cargos acusatorios, partidarios entusiastas e contrarios obcecados. Críticos coa sua desnaturalización, degradación e masificación. Anunciantes da súa decadencia, depauperación e mesmo desaparición por mor da emerxencia climática xunto con usuarios decididos, firmes e con ilusión renovada.

A praia tamén pode ser ese espazo, cheo de area, no que estando pronto para bañarte es interpelado por unha señora sobre a túa orixe, tomándote pouco menos que por oriundo de latitudes boreais e comunicándoche, sen solicitude previa, a súa opinión sobre as súas bondades e beneficios. 

A educación e a cortesia, inclínante a refrendar sen estusiamo a súa opinión. Chamábase Ángeles e venareaba en Serres desde hai máis de 35 anos. Despediuse cortesmente non sen antes calificar como bendita a esta maravillosa terra. Non serei eu quen a contradiga.

Para concretarme

A VIDA

A vida escápaseme

entre tardes de lectura

e noites de insonnio.

A vida comprímese 

entre lembranzas posibilistas

e accións imposibles.

-----

BUSCA

Fun a outra cidade á busca do esquecido.

Atopei lembranzas cativas.

As grandes e intensas estaban dentro.

É sabido que as certezas non existen,

menos coñecido é que os sentimentos ennoblecen e orientan,

cubrindo con tolerancia os pensamentos 

e marcando o camiño da superación.

-----

RAPARIGA

Atende solícita, con donaire, con fachenda, plena de recursos.

Loce espléndidos roupaxes e sutiles encantos que perduran.

Desprázase harmoniosamente en fase e sorri solapando as formas e os modos.

Despídese cun saúdo de esencia que se espalla embriagando o ambiente.

A bela compañía ocasional, estacional, furtiva.

A musa encantadora que todo o fai, que cura e sana.

A beleza proporcionada que irradia fantasia e cor.

A ilusión de volver.

Ah!

------

BALANCÉATE

Baila, danza, xira, repite...balancéate.

Come, masca, purga, bebe...balancéate.

Mira, oe, observa, céntrate... balancéate.

Vai, vén, anda, pende... balancéate.

Balancéate nos aconteceres diarios.

Balancéate nos afectos próximos.

Balancéate nas vivencias auténticas.

Balancéate nos cariños que importan.

------

TRANSO

Cando lle atenaza a serpe

a seguridade ablanda.

Cando os aconteceres a espantan

a fortaleza retorna rexa.

Como é posible que o xesto nimio

impacte e tarde en devecer?

Como é factible a caída súpeta?

Como tan costosa a lenta recuperación?

Tan fuxidía a estabilidade: 

que necesidade se sente dela!

Tan denostada a rotina:

que compañeira sanadora!

Tan ansiada a normalidade:

que pronto se torna rizada e dura.

-----

REITERACIÓN

Que deprimente é saber que a indignación quedará calma, inerte, inoperante, muda.

Que frustrante experimentar a mesma reiterada sensación. Trunfante e, con tempo medido, inocua.

E sobre todo: que idiotez vivir algo que sabes que vai morrer, que vai esvaecerse sen remedio.

Que asco de situación. 

Que cansina vivencia! 

Que que de case todo.(1)

(1) Ata aqui a concreción. Para non exporse a este perigo, ler (bós) poemas en “Para non concretarme” de Tamara Andrés. Editorial: Positivas, 2024.

Decisión

Se temos en conta as previsións da maioría das enquisas e sobre todo a última do CIS de hoxe mesmo, resulta realmente sorprendente que Podemos Galicia, que se presenta lexitimamente ás elecciones ao Parlamento da Galiza por todas as circunscricións, se empeñe en correr o risco de acadar uns resultados malos ou incluso moi malos, por baixo mesmo da opción de ultradereita, e que consecuentemente quede fóra do Parlamento, so para tratar de manter o pulso con Sumar Galicia, á cal tampouco se lle auguran uns resultados aceptables, se ben non tan malos comos os desta, pero en todo caso insuficientes para ter unhas expectativas claras de entrar no Parlamento galego.

Semella que o obxectivo principal sexa só o feito de presentarse para tratar de perxudicar á outra opción e non o de contribuír, cos sus votos, a cambiar drásticamente a xestión política, social, económica e cultural da Xunta de Galicia.

O votante de Podemos Galicia  sabe, ou debera saber, que co seu voto só testemuña a súa opción con respecto á competecia con Sumar Galicia, o cal é moi lexítimo, pero que non vai ter repercusión algunha no obxectivo de contribuír a cambiar a cor política do goberno galego.

Mais se por acaso ese fose o seu obxectivo podería presionar para que a súa organización política renunciase ás súas candidaturas para así concentrar o voto en outras opcións que sí poden acadar este obxectivo e con elo, ademais de mostrar xenerosidade e altura de miras, protexeríase de ter que mostrar o apoio real que ten entre o electorado galego neste momento, coas consecuencias negativas que pode ter para o que parece o seu obxectivo diana próximo que son as eleccións ao Parlamento europeo.

Razón tiña o seu antigo líder desa formación política cando inmediatamente antes do inicio da campaña electoral recomendou que se votase por la opción do BNG por máis que, e dado o empecinamento en presentarse, tivese que rematar dando o seu apoio á candidata de Podemos, se ben cun entusiasmo digamos que comedido.

Eu aínda non descarto que se recapacite e que se retiren as súas candidaturas por ser esta a opción menos mala de cara o xerar un clima de confianza de cara ás súas expectativas nas eleccións ao Parlamento europeo. Lembremos que nas do ano 2014, que supuxeron a presentación desta forza política, acadou un resultado moi meritorio con 5 actas. Agora, nas de 2024, poden acadar un resultados que permitan unha ou dúas actas pero todo esto pasa, entre outros moitos factores, por non ter que evidenciar a súa debilidade nas eleccións do vindeiro 18 de febreiro na Galiza.

 

Clube Nacionalista "Alén Nós"

Se mal non lembro e os meus apuntamentos non me enganan, a primeira conferencia do extinto Clube nacionalista "Alén Nós" tivo lugar o 5 de novembro de 1987 no salón nobre do Hotel Haraguaney de Santiago de Compostela. Foi impartida por D. Xosé Luis Franco Grande e levaba por título: "É posible aínda Galicia?" Pasaron xa máis de 36 anos e, infelizmente, a pregunta segue a ser pertinente.

Repasando os meus apuntamentos vexo que naquela altura o conferenciante salientaba tres problemas graves que ensombrecían o futuro de Galicia. A saber:

• A supervivencia da língua
• A grave destrución e agresión ao medio ambiente e a desfeita do medio físico
• E, por fin, a falta de suficiente representación política no ámbito estatal

Pois ben, calquera destes tres aspectos seguen cabalgando pola política galega, xunto a outros que daquela aínda estaban digamos que "controlados" ou aminorados: deterioro da sanidade pública, medios de comunicación públicos "orientados" cando non claramente manipulados por intereses que nada teñen que ver coa súa función primixénia, descenso demográfico, destrución do tecido produtivo, explotación abusiva dos recursos naturais, dependencia... 

Quizáis as transcendentais eleccións autonómicas do vindeiro domingo, 18 de febreiro, poidan supoñer un punto de inflexión no tratamento e solución de todos estes aspectos que, de non ser afrontados cunha clara e decidida política que crea no país, ameazan con aniquilar a súa personalidade política. 

Para elo cumpriría que, entre outros, e como dixo o conferencia naquela altura, o carácter fortemente reaccionario que tiñan os emigrantes galegos retornados que posuían algunha propiedade (licencia de taxi, un bar, un piso, un pequeno negocio,...) fose atemperado co paso destas décadas cara a unha visión máis aberta e solidaria co seu vencello e os seus ancestros. 

Quero crer que o traballo social, cultural e político das forzas soberanistas durante todos estes anos non caera totalmente, para este e outros colectivos, en saco roto. Sobre as 22:30 horas do vindeiro domingo habémolo saber.