Mostrando entradas con la etiqueta reflexión.. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta reflexión.. Mostrar todas las entradas

20/4/16

La franja

Este párrafo escrito por Antonio Muñoz Molina en su celebrado y premiado libro El invierno en Lisboa (Seix Barral, 1987) que a continuación paso a transcribir:

"Al tocar levantaban resplandecientes arquitecturas translúcidas que caían derribadas luego como polvo de vidrio o establecían largos espacios de serenidad que lindaban con el puro silencio y se encrespaban inadvertidamente hasta herir el oído y envolverlo en un calculado laberinto de crueldad y disonancia. Sonriendo, con los ojos entornados, como si fingieran inocencia, regresaban luego a una quietud como de palabras murmuradas. Siempre había un instante de estupor y silencio antes de que comenzaran los aplausos."

me parece un claro ejemplo de texto atrevido, sobre todo en su primera parte. Las metáforas son (resplandecientes arquitecturas translúcidas...polvo de vidrio...espacios de serenidad...laberinto de crueldad y disonancia), a la par que hermosas, arriesgadas, sobre todo si se condensan en tan breve espacio narrativo. 
A mi juício nos encontramos ante un ente literario que se aproxima temerariamente al límite del abismo: o lo consideramos sublime o ridículo, propio de un esnob.
Confieso que para hacerme una idea cabal del mismo tuve que leerlo varias veces, incluso creo que muchas veces. Y como quiera que cada vez que lo hacía disfrutaba con su lectura, no aminorándose este goce con las reiteradas atenciones, concluí que, para mi constituye un texto bello y literariamente hermoso. 
Ello no es óbice para que considere que si se produjesen unos mínimos cambios, mutilaciones e/o ampliaciones, podría transformarse con facilidad en uno decididamente ridículo. Así es la estrecha franja que separa lo valioso de lo prescindible. 

9/12/14

(Re)Descubrindo a Ribeira Sacra

O evento tivo un parto non exento de dificultades xa que fronte a alternativas máis distantes e, a priori interesantes, finalmente saíu triunfante aquela que viña avalada con promesas de ríos fermosos, monumentos ancestrais, bosques exuberantes e animados, montañas imponentes e rexas, muros de pedra labrada robustos, pousos e aromas de cidade pequena, cercana e, ao mesmo tempo, incerta, aires de vilas auténticas, parroquias e aldeas de intenso vigor e sabor.
Sabiamos, e agora sabemos aínda mellor, que o evento ofertaba unha contorna natural e paisaxística de primeira magnitude, que condensaba alimento físico e espiritual, intelecto e paixón, arte e tradicións, sensacións e reflexións.
Feita a cata, temos que dicir que para o viaxeiro atento destacan as construcións milenarias, os toques de cosmopolitismo, os filamentos de modernidade, a harmonía e estrutura de pedra asentada, a cromaticidade de córes distribuidas seguindo pinceladas de artista veterano, os sons debedores de compases sabios e, como era de agardar, aventuras imprevistas, auga, pan e viño. Sobre todo auga, pan e viño.
Como non podía ser doutro xeito fixemos unha rota de pequeno percorrido e grandes sensacións. De escasa dificultade mais de grande fermosura. No seu tránsito puidemos apreciar o traballo ben feito, o amor á terra e o agromar da riqueza a partir de excepcionais condicións naturais e contrastada sabiduría para transformar a posibilidade en realidade, o amorfo en estruturado o terruño abandonado en recuperado. E autenticidade, pois aínda observamos lavar as tripas_tempo de matanza_ nos regatos, como antano: avós, pais e netos colaborando, conservando tradicións, ensinando uns, aprendendo outros.


O pozo onde poden beber as bestas, o pozo que da vida e, ás veces, morte.
Durante a andaina topámonos con plantacións de árbores autóctonas, vistas espectaculares e panorámicas atraintes.
O rota ten un remate espectacular xa que o fai nunha fervenza dividida por tramos que morre no Sil entre macizos imponentes e rumores penetrantes.
Tamén visitamos unha adega chefiada por un bodegueiro-dandy que nos ilustrou, non de balde, sobre os coidados e características dos viñedos da zona. E na cidade que tomamos como base visitamos monumentos de realce e agasallamos ao noso corpo con esmeradas iguarias ben regadas con líquidos amorosos.
Infelizmente non puidemos facer uso da praia fluvial do cabo do fin do mundo, pero aí fica a referencia para tempos estivais.
O pai Miño, o caudaloso Sil, os bosques autóctonos e as igrexas, capelas e mosteiros foron os nosos acompañantes. Ficamos agradecidos.



En resumo: xornadas intensas, completas, variadas e agradables, estancia próxima e confortable, viaxes rápidos e dilixentes, andainas saudables, viandas variadas, no punto e ben preparadas, caldos_dos dous tipos_sabrosos e abondosos e, o máis importante, risas, ditos, acontecidos, anécdotas, festexos, celebracións sorpresa, reflexións... e todo baixo o abrigo do manto da amizade dándonos amparo e agarimo.
Portugal, por esta vez non puido ser, pero será.

22/5/14

É tempo de preguntar...

Estando xa moi perto as eleccións ao Parlamento europeo aínda estamos a tempo de inquerir dos candidatos cales son as súas opcións sobre determinados temas. Dou por sentado que o elector responsable terá lido algúns programas electorais, alomenos os das opcións políticas que mellor expresan as súas ideas, e recopilado información sobre as diferentes candidaturas para, en caso necesario, poder ponderar cal é a máis acaida na preferencia de voto. Mais aínda restan por saber algúns detalles de certa importancia. Vexamos algúns deles:
- O señor ou señora candidato/a, unha vez electos, farán uso de todos os privilexios que comporta o seu cargo? Ou, vista a desproporción dalgúns deles, sobre todo se nos fixamos na crecente desigualdade social que padecemos, estarán dispostos a minorar o seu uso e disfrute? Poñamos por caso, e só por citar un exemplo, viaxarán sempre en clase turista e doarán os recursos aforrados a calquera institución benéfica? Hai alguén que xa viña tendo este comportamento. Cundirá o exemplo? Pregúntenlles que teñen pensado facer ao respecto.
- O futuro parlamentario asitirá as todas as sesións de traballo en horario completo ou ben os xoves polo serán ou venres de mañanciña fará só acto de presencia para de contado coller o primeiro avión que saia para o seu lugar de destino?
- Trataron de averiguar vostedes cal foi a actividade parlamentaria (iniciativas, intervencións, preguntas, traballos...) dos candidatos que se presenta á reelección? Sei dalgúns que presentan unha folla de servizos raquítica. Cal é a súa xustificación?
- Acaso teñen pensado arbitrar un sistema público e transparente á hora de contratar aos seus asesores e colaboradores? 
- Teñen establecido un calendario e un plan de actuación para poder recibir visitas dos electores en caso de que estes mostren interés en contactar? 
- Comprométense a demitir de forma inmediata se a súa conduta non responde á dignidade do cargo? É dicir, se por acaso se atoparen incursos en algún procedemento xudicial? Estaría ben saber cal é a súa postura ao respecto.
- Farán de forma voluntaria unha completa declaración de bens, ampliando a que teñen que realizar por imperativo legal? 
Por último, unha reflexión. Da mesma forma que non todos os cidadáns somos iguais, tampouco os políticos son todos iguais. De ningunha forma. Se acaso uns son máis iguais ca outros, mais teño o convencemento que algúns son ben diferentes. O meu problema, e quizáis tamén o de vostedes, é o  de identificar ao mellor destes últimos e que, loxicamente, responda á miña filosofía e práctica política. Remato cunha obviedade: como poderán percibir, eu teño pensado exercer o meu dereito e ir votar. Vostedes verán...

21/12/13

Normativa

É un lugar común sinalar a complexidade normativa que se produce prácticamente todos os días nos innúmeros Boletíns oficiais de diferente categoría, alcance e importancia que se publican. Hai quen diga que necesariamente ten que ser así dadas as características das sociedades actuais e os conglomerados político, jurídico, administrativo e institucional que as conforman. Mais... de verdade non poderían terse evitado exemplos como o que segue? 
Pasen e vexan:
BOLETÍN OFICIAL DEL ESTADO
Núm. 295
Martes 10 de diciembre de 2013
Sec. I. Pág. 97922
I.
DISPOSICIONES GENERALES
JEFATURA DEL ESTADO
12887 Ley 19/2013, de 9 de diciembre, de transparencia, acceso a la información pública y buen gobierno.
...
...
...

Artículo 28.
...

f) El incumplimiento de la obligación de destinar íntegramente los ingresos obtenidos por encima de los previstos en el presupuesto a la reducción del nivel de deuda pública de conformidad con lo previsto en el artículo 12.5 de la Ley Orgánica 2/2012, de 27 de abril, de Estabilidad Presupuestaria y Sostenibilidad Financiera, y el incumplimiento de la obligación del destino del superávit presupuestario a la reducción del nivel de endeudamiento neto en los términos previstos en el artículo 32 de la citada Ley.
n) La no adopción del acuerdo de no disponibilidad o la no constitución del depósito, cuando así se haya solicitado, previstos en el artículo 25 de la Ley Orgánica 2/2012, de 27 de abril.
...

BOLETÍN OFICIAL DEL ESTADO
Núm. 305
Sábado 21 de diciembre de 2013
Sec. I. Pág. 103127
I.
DISPOSICIONES GENERALES
JEFATURA DEL ESTADO
13425 Ley Orgánica 9/2013, de 20 de diciembre, de control de la deuda comercial en el sector público.


Disposición final tercera. Modificación de la Ley 19/2013, de 9 de diciembre, de transparencia, acceso a la información pública y buen gobierno.

Los párrafos f) y n) del artículo 28 de la Ley de transparencia, acceso a la información pública y buen gobierno quedan redactados en los siguientes términos:
«f) El incumplimiento de la obligación de destinar íntegramente los ingresos obtenidos por encima de los previstos en el presupuesto a la reducción del nivel de deuda pública de conformidad con lo previsto en el artículo 12.5 de la Ley Orgánica 2/2012, de 27 de abril, de Estabilidad Presupuestaria y Sostenibilidad Financiera y el incumplimiento de la obligación del destino del superávit presupuestario a la reducción del nivel de endeudamiento neto en los términos previstos en el artículo 32 y la disposición adicional sexta de la citada Ley.
n) La no adopción en el plazo previsto del acuerdo de no disponibilidad al que se refieren los artículos 20.5.a) y 25 de la Ley Orgánica 2/2012, de 27 de abril, así como la no constitución del depósito previsto en el citado artículo 25 de la misma Ley, cuando así se haya solicitado.»
...

Sobran máis comentarios.

18/8/12

Ninguém sabe o que é que vai acontecer...

Que tempos!
Semella que imos camiño do abismo, da derrocada definitiva, e para algúns mortais como se chovese. Para algúns outros chegou a hora de reaccionar, aínda que non sabemos ben cómo. E para a maioría preocupacion, pesimismo mais tamén sol e praia.
Mentras esto escribo os voceiros de turno están a dar a lata, como de costume, entre outros medios e mecanismos, no antigo tubo de raios catódicos, hoxe reconvertido en pantalla plana de plasma, de LCD ou mesmo de LED. Melloran os medios técnicos pero o nevoeiro persiste coma sempre.
Con todo, hai que seguir vivindo, esta batalla non poden gañala.
Mentras tanto, ilustrémonos e instruámonos. Carguemos as alforxas coas seguintes referencias, unhas de tantas:
Por exemplo este excelente artigo de José María Ridao. Ou ben, noutro orde de cousas, parece que en cuestións de xénero e sexo a causa clarexa. Polo menos lendo este artigo é a impresión que se tira.
Máis, vexamos o que pode facer outro bó e didáctico artigo. Fernando Esteve Mora, ao meu ver, dá no clavo.
Nun outro campo afírmase que o BCE pode operar de diferente forma a como o fai. Iso é o que se deduce da lectura do artigo do sempre atinado de Paul De Grawuve.
E tamén isto é interesante:




Saúdos.

Decisión

Se temos en conta as previsións da maioría das enquisas e sobre todo a última do CIS de hoxe mesmo, resulta realmente sorprendente que Pode...