16/8/21

A radiación de fondo


A radiación de fondo existe, foi.

A radiación de fondo agromou, é.

A radiación de fondo identifica, somos.

A radiación de fondo acolle, existimos.

A radiación de fondo acompáñanos.


Alguén viu, percebeu, sentiu á radiación de fondo?

Ela está para dar constancia da orixe,

para lembrar o futuro do pasado,

para denotar a procedencia,

para facermonos, sempre, humanos.





20/2/21

Emenda


Na vida dunha persoa hai momentos de especial transcendencia, de íntima sensibilidade, de profunda reflexión. Momentos nos que se fai un alto, recapacítase e mírase para atrás para descubrir e asumir que xa hai un pasado agrandado e que todo ten cambiado dunha forma irreversible. Con certeza xa nada volverá ser igual.

Aparece o desasosego por non ter feito, no seu momento, o que parecía o máis indicado, o máis conveniente, o que quizais algúns, aqueles que realmente nos importan, confiadamente esperaban de nós. Asemade, preséntase un estado de previsión de acontecementos e sucesos que un aspira poder gobernar con cautela, xestionar con tino, encamiñar harmonicamente sen causar estragos para non defraudar expectativas. Co propósito decidido de intervir, de dicir, de mostrar, de evidenciar presenza. Aínda a risco de facelo en demasía, sabendo que non acontecerá pois un asume que ten tendencia mais ben a pecar por defecto, practicando en exceso a prudencia e a discreción. Nestas ocasións non debería seguirse o dito de que a mellor palabra é a que está por dicir. Moi polo contrario, hai que presentala con confianza, con firmeza, se ben hai que agasallala con sentido, con fondura e, sobre todo, con verdade.

Moitos afirman que o mellor nesta vida é procurar a felicidade, outros inclínanse por buscar a beleza e, aínda os hai que se conforman con dar e recibir amor. Loables e ben intencionadas pretensións! Mais para tentar realizalas debemos dotarnos dos coñecementos, dos afectos e dos mecanismos que nos fornezan da necesaria tranquilidade e do mínimo conforto cun mesmo. En como cadaquén constrúa estes artefactos, aplique os coñecementos necesarios e modifique o comportamento en función do resultado que produzan para o fin pretendido, reside parte da sabedoría que moi poucos mortais son quen de acadar plenamente.

Mentres tanto conformémonos e dispoñámonos a aspirar con non deixar escapar vivos, mais unha vez, eses momentos, eses intres, que realmente son importantes e transcendentes, polos cales paga a pena vivir. Procuremos identificalos a tempo e actuar con presteza para evitar, despois, telos que lembrar con pesar, tristura e desasosego, coa coñecida e molesta impresión de poder ter feito, poder ter dado ou poder ter dito algo máis.

Realmente, penso que saber identificar e apreciar estas vivencias, exprimíndoas ata a derradeira gota, forma parte dese grupo de destrezas e habilidades que un debería ter atesourado co paso dos anos.

Asumindo que non é doado, niso andamos.


6/2/21

Alegría

 

 

Alegría por ter nacido, por ter aparecido, por ter vivido,

por terme emocionado e por ter chorado.


Ledicia por crecer, por evoluír, por aprender,

por progresar, ás veces non axeitadamente.

 

Goce polo amor e a amizade, pola tenrura e a vontade,

polo sorriso e a soidade.

 

Fartura dos excesos, dos poderosos e dos necios,

así como dos hipócritas e dos obsesos.

 

Debilidade pola emoción, polo sentimento e pola paixón,

tamén pola racionalidade e o pensamento.

 

 Aspiración ao ascetismo, á pureza e á lealdade,

como non, á beleza e á solidariedade.


E sempre: reflexión, introspeccción, fondura, núcleo e paz.



 

 

 

 



8/5/20

Tarefas

Atender á emerxencia climática. Cambiar o modelo económico. Camiñar cara o decrecemento. Restablecer a biodiversidade e o equilibrio entre os ecosistemas.
Eis as claves para evitar futuras catástrofes.
Do contrario virán máis virus, e non serán mellores.
O COVID-19 é un aviso. Alguén para atendelo?

19/12/19

Es hora de actuar



Cuando se habla de cambio climático a menudo se omite la génesis de la terminología usada para referirse a este fenómeno medioambiental.
Deberíamos ser conscientes de que lo que empezó siendo conocido por calentamiento global evolucionó en cambio climático para pasar después a denominarse emergencia climática y, actualmente, derivar en emergencia planetaria, tal es la gravedad de la situación planteada.

Efectivamente la especie humana se enfrenta a una situación de emergencia que puede condicionar seriamente la continuidad de su presencia en el planeta.

Es cada vez más evidente que el modelo económico establecido en la mayoría de los países es inadecuado para luchar contra esta emergencia planetaria, provocada por la fuerte acumulación de gases efecto invernadero en la atmósfera, fundamentalmente dióxido de carbono y metano, que provocan el calentamiento global del planeta con las graves consecuencias medioambientales que los medios de comunicación social nos recuerdan todos los días.

Y es que, desde el punto de vista económico, no se puede seguir creciendo indefinidamente usando materias primas y fuentes energéticas provenientes de la quema de combustibles fósiles, cuando estamos actuando y viviendo en un planeta de recursos finitos, con un ecosistema global dependiente de la conservación de sutiles equilibrios que permiten su mantenimiento y supervivencia.

Para tratar de poner freno a este calentamiento global y comenzar a atender y remediar esta emergencia planetaria no bastan ya las medidas que a nivel individual hasta ahora se fueron, mal que bien, proponiendo y aplicando: consumo moderado y responsable, ahorro y eficiencia energética, reorientar las dinámicas de movilidad primando el transporte colectivo, uso de materiales y envases biodegradables, fomento del reciclaje y la reutilización…

No, lo que realmente puede abrir un foco de esperanza para iniciar una respuesta serie e útil para luchar contra esta emergencia planetaria es, además del mantenimiento de las medidas anteriormente reseñadas, sería plantearse un cambio de vida, una modificación en los modelos de consumo, una reorientación en la forma de relacionarnos con la naturaleza, respetando sus ciclos y ritmos. Esto implica necesariamente cambiar de modelo económico y social avanzando hacia una economía no ya circular sino del decrecimiento, fomentando relaciones sociales de cooperación y solidaridad.

Debemos detenernos, hacer un alto en nuestras vidas y reflexionar. Pensar que si queremos transmitir a las generaciones futuras un planeta habitable en el que puedan desarrollar una vida plena en armonía con la naturaleza tendremos que tomar medidas ya, aquí y ahora. Y asumir que debemos vivir con las restricciones propias de un modelo económico que permita hacer compatible la existencia de los seres humanos con los límites del planeta en el que habitan.


Decisión

Se temos en conta as previsións da maioría das enquisas e sobre todo a última do CIS de hoxe mesmo, resulta realmente sorprendente que Pode...