Cando menos, chocante.

Un xornal moi coñecido da nosa terra, que se distingue por non ter liña editorial anque sí moitos opinadores, algúns incluso con algo que dicir e que suplen, na medida do posible, tal carencia, seica publicou o pasado sábado, 24 de outubro de 2009, no seu suplemento de cultura, unha lista dos libros máis vendidos de fición. En tal lista figuraba como número un en vendas un libro que... paradoxas do destino aínda que está publicado, aínda non está posto á venda nas librarías. Como? Non entendo. Pois si.
Certo que tal xornal xa tiña comentado dabondo o lanzamento de tal libro. Pero anticipar deste xeito o éxito non parece o máis aconsellabel nun xornal serio, rigoroso e profesional.
Ou é que acaso dispoñen dun chamán na redacción que lles anticipa tal feito? Outros dirán que non cómpre acodir a nengún chamán para decatarse de que efectivamente o mencionado libro será todo un acontecemento editorial (asi, en estilo ampuloso). Cousas veredes¡

Humanos

get codes movie torrent

Ás veces hai sorte. Domingo moi produtivo, por varias razóns.

Brincadeira

O ritmo é quen máis goberna.

Vacinación: obrigatoria?

É un pouco extenso, pero moi ilustrativo. Datos clarificadores.
Que cadaquén tira as súas consecuencias (só un dato: parece ser que finalmente a vacina será só de unha dose).

CAMPANAS POR LA GRIPE A from ALISH on Vimeo.

A pedra filosofal para ser máis feliz

Magnífico poema de António Gedeâo interpretado por Manuel Freire.




Inspirada interpretación de Adriana Calcanhoto.
Ai¡ A música, que sería de nós sen ela.

Alternativas para mexar e... aforrar.

Unha moi boa idea que debemos espallar.

Un que di algo

Non responde ao típico profesional do deporte (deporte?) dos que "si bueno, la verdad es que...". Cando fai declaracións adoita dicir algo con sentido, de certo interese, moitas veces a pesar das preguntas (preguntas?) dos xornalistas que por tópicas, por obvias, por evidentes, por ser de resposta directa ou simplesmente de perogrullo (eminente futbolista que remata de perder unha importante final debido a un fallo persoal tremendo: "¿Como te sientes?") non deixan moita escapatoria.
Ademáis cando gaña carreiras mostra ben as claras unha bandeira... pero non a clásica, senón unha persoal, do seu clube de fans.
Si señor, un rapaz (22 anos) con miolos, con aplomo, que parece saber quen é, onde está e o que ten que facer. Ai¡ Se houbera (ou houbese) máis coma el¡