Pois, mira, a min paréceme ben

Si, paréceme ben que Anxo Quintana interveña nesta nova (renovada?) tertulia da Cope. Por varias razóns:
1ª É unha ocasión, e hai que lembrar que non hai moitas, para que o discurso dun nacionalista galego entre no barrio de Salamanca. Para que certos sectores madrileños, e do Estado en xeral, coñezan sen moitas distorsións a opinión dun demócrata galego que rache tópicos e estereotipos. Loxicamente, acredito que Anxo será quén de manter unha liña discursiva que mostre outra idea da nosa terra e descubra unha imaxe que vai sorprender e, quizáis, ata crear certa contradición nalgunhas mentes ausentes e ignorantes.
2ª A intervención de Anxo Quintana supón a presenza do discurso do nacionalismo galego en territorio, digamos que, alleo (comanche?). A pedagoxía política que pode facer é moi importante no actual momento político.
3ª Por unha vez intervén nunha actividade deste tipo (tetulia dunha cadea radiofónica que ten audiencia a nivel estatal) alguén desde Santiago, se exceptuamos o caso de Manuel Rivas, Bietio Rubido e algún outro esporádico de moita menor importancia. Trátase de situar Santiago, e polo tanto Galiza, no mapa mediático do Estado. Todo axuda, e non estamos tan sobrados neste campo.
4ª A cadea radiofónica onde intervén está nun proceso de, digamos, refundación e renovación parcial da súa imaxe, despois de ter despedido a certos persoeiros que a significaban fortemente cara un determinado espectro ideolóxico. Neste contexto prodúcese a participación de Anxo Quintana.
5ª Son dos que penso que, erros ao marxe que tamén os tivo, Anxo Quintana non debería verse na actual situación de ostracismo. Producida a súa inevitable dimisión como voceiro nacional do BNG, resultados electorais mandan, terá que transcorrer un tempo ata que sexa posible, e ao meu ver desexable, a súa volta á primeira liña política. Actividades como a pertenza á mesa do Parlamento, a presidencia da Instituto Galego de Estudos Europeos (IGEA) e a participación neste programa radiofónico poden contribuír a que a necesaria travesía do deserto sexa o máis fructífera posible.
Con todo hai algo que me desacouga... ter que escoitar a Cope, anque sexa só durante ista intervención semanal (ou quincenal?). Menos mal que co invento do podcasting o trago é algo máis levadeiro.

Agora toca responsabilidade, e antes?

Agora o Sr. Núñez Feijóo pide á oposición, en relación ao proceso de elaboración, presentación, estudo e aprobación dos presupostos da Xunta para o ano que vén, "altura de miras" e un comportamento político "excepcional". Di que fará o imposible para acadar un consenso político e un acordo en relación a iste tema. Pois moi ben. O que pasa é que aínda somos moitos os que lembramos o comportamento do Sr. Feijóo durante a pasada campaña electoral. A campaña do seu partido e a querencia pola verdade e a información veraz de certa prensa "amiga".
Ben está que o Sr. Presidente da Xunta intente facer ben o seu traballo, pero non debería esquecer que acadou tal condición despois dunha campaña electoral na que non sempre se usaron argumentos, ideas e proxectos de futuro. En todo caso todo apunta a que a oposición vaille prestar o mesmo apoio entusiasta e coa mesma "altura de miras" que o que lle brinda o seu partido ao goberno do Sr. Rodríguez Zapatero en Madrid.

Témolo aquí, ao noso carón.

Non todo está perdido. Non en todos lados a vaga de pesimismo e resignación é o telón de fondo.
Hai blocos que refulxen e blocos que avanzan.
Saibamos agardar.

Alegoría

Nas imaxes, pode verse un anaco pequeno dun dos moitos portos deportivos que inzan a xeografía da costa galega nos últimos tempos. Non é nada complicado identificalo dada a especificidade da vila (mellor dito cidade, sobre todo no verán) na que está situado.
O que ata hai uns anos era un espazo de traballo, tradición, esforzo e mestría está hoxe transformado en pura representación, obstentación, snobismo e figuración. En recreo de ociosos e lugar de establecemento e/ou peche de negocios, algúns ao límite do posible e desexable.
Con todo o que me interesa é usar a imaxe para tratar de visualizar a idea dos que opinan que o idioma galego supón unha ameaza para a supervivencia do español (xa se sabe, a trécola da imposición, do Decreto que pouco menos que eliminaba o idioma de Cervantes dos centros de ensino, da falta de respecto aos dereitos individuais, ...) Ista xente quere facernos crer que as embarcacións tradicionais e artesanais, as que se foron elaborando, perfeccionando e mellorando no transcurso dos tempos para poder gañar a vida, supoñen unha seria ameaza para os indefensos iates, que pouco menos que se teñen que arrinconar cada vez en menos espazo físico, en pantaláns que minguan por momentos.
Está claro, a chalana do señor Paco "o Vieiro", chea de nasas e apeiros varios, está a piques de expulsar (e asustar) ao iate do sobriño do primeiro accionista duns grandes almacéns.
É que nestas condicións é imposible pechar calquera negocio¡ Cómpre pedir axuda ao Sr. Feijóo para que tome medidas no asunto¡¡